Çocukta Duyu Gelişimi
Montessori’ye göre, emici zihne sahip olan çocuk çevresini anlamak için duyu organlarını kullanır. Bu dönemde çocuklar zekâya, belleğe ve bilince sahip olmadıklarından dolayı ortamda bulunan nesneleri sadece duyu organlarıyla anlamlandırmaya çalışırlar.
Çocuklar, duyu organlarını yetişkinlerden daha çok kullanırlar.
Çocuk ne kadar çok deneyim geçirirse duyu organları da o kadar hızlı gelişim gösterir. Dolayısıyla ortamda serbestçe hareket eden çocuğun doğumdan itibaren gelişmeye başlayan duyu organları kısa zamanda olgunluk seviyesine ulaşır.
Çocuk doğar doğmaz aile bireylerinin yüzlerini, yaşadığı ortamı ve ortamda bulunan varlıkları görme duyusuyla tanımaya çalışır.
İşitme duyusu da doğumdan itibaren hızla gelişmeye başlar. Bunun en büyük kanıtı çocuğun küçük yaşta dili öğrenmesidir. Çocuk çevredeki milyonlarca farklı ses arasından sadece insan seslerine odaklanarak bunlara ilişkin çeşitli izlenimlere sahip olur.
Uzun bir süre çevresini ağzıyla tanımaya çalışan çocuk artık ellerini de devreye sokmaktadır. Bu dönemden sonra çocuklar sürekli eşyalara dokunarak dokunma duyularını geliştirirler.
Koku ve tat alma organları ise doğumdan itibaren duyarlıdırlar. Başka bir deyişle çocuklar, oldukça gelişmiş koku ve tat alma organlarıyla dünyaya gelirler.
Çocuğun koku ve tat alma duyusunu geliştirmesi için onun yaşadığı ortamda, bu duyuların kullanılmasını sağlayacak nesnelerin bulunması gerekir. Nasıl ki çocuğun, görme duyusunu geliştirmesi için ışığın, işitme duyusunu geliştirmesi için seslerin olması gerekiyorsa koku ve tat duyusunu geliştirmesi de ortama bağlıdır.
Koku ve tat alma duyuları ortamdan daha çok etkilenirler. En niteliksiz çevrede yaşayan çocuklar bile sayısız sesleri duyabilmekte, nesneleri görebilmekte ve onlara dokunabilmektedirler. Ancak çocuğun koku alma duyusunun ideal düzeyde gelişmesi için çeşitli otların ve çiçeklerin bulunduğu bir ortamda bulunması gerekir. Bu nedenle koku alma duyusu en iyi doğada ya da doğaya uygun bir biçimde düzenlenmiş ortamda geliştirilebilir. Aynı biçimde tat alma duyusunun gelişimi de ancak birbirlerinden farklı, çok sayıda sebze ve meyvelerin tadılarak onların tatlı, acı, ekşi ve tuzlu olarak sınıflandırılabileceği bir ortamda mümkündür.
