Montessori çocuğun doğumdan sonraki gelişim sürecinin üç yaşına kadar aynı biçimde devam ettiğini söyler. Bu düşünceye göre, üç yaş öncesi ve sonrası dönem arasında bariz farklılıklar vardır. Sanki doğa, iki dönem arasına kalın bir çizgi çekmiştir.
Sıfır ile üç yaş arasındaki dönemde kollar, bacaklar ve dil birbirlerinden bağımsız olarak gelişirler.
Üç yaşından sonra bilincin gelişmesiyle birlikte çeşitli fonksiyonlar kazanmaya başlar. Böylelikle bu dönemden sonra çocuk ile yetişkin arasındaki bağlar kopar. Eğer çocuk, bu yaştan sonra üzerinde yetişkinin baskısını hissederse, kendisini savunmada kullanacağı bazı özel fonksiyonlara sahip olur. Üç yaşından önce çevresinde bulunan her şeyi bilinçsizce özümseyen çocuk, altı yaşına kadar ortamı, belirli bir dönemde sahip olduğu duyarlılığı sayesinde bilinçli olarak elde eder
Doğanın kendisine verdiği geçici güç aracılığıyla ortamda yer alan çocuk sürekli yeni şeyler öğrenir. Altı yaşından sonraki dönemde ise duyarlılık yitirilir. Böylelikle bu dönemden sonra çocuğun öğrenme hızı önemli ölçüde azalır. Bu durum kendisini en çok dil öğreniminde gösterir. Zira altı yaşından sonra dil öğrenimi güçleşir. Dolayısıyla çocuğun eğitime en elverişli olduğu dönem, üç ile altı yaş aralığıdır.